JJ King

Luigi Martinović
ft. Filippo Scotti

12.10.2000.

Zadar, Chorwacja

zawodowe

kawaler

fryzjer

Illicit Hair

Pracownicy Usług

Hampden Park

ekstrawertyk vs introwertyk

pracowitość vs lenistwo

pokora vs pycha

idealizm vs materializm

Poziom MG: 3

W rozgrywkach nie zgadzam się na: trwałe uszkodzenia ciała, napaść, kradzież, gwałt
Po uzgodnieniu zgadzam się na: wszystko, jeśli znajdziemy sens w rozgrywaniu danej sytuacji
Trigger warning: brak

❮❯

Morske Orgulje

Damir Martinović poznał Cristinę Fiorentini jeszcze będąc nastolatkiem, gdy przemierzał zadarską promenadę bez konkretnego celu. Zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia, poddając się urokliwości jej urody. W Dalmacji mieszkała od paru lat, a inicjatorem przeprowadzki był jej ojciec, który kochał Chorwację od dziecka i marzył by niegdyś zamieszkać w tym kraju wraz ze swoją rodziną. Plan ostatecznie zrealizował, gdy udało mu się zatrudnić w Zadarze w jednym z urzędów. Małżonka za to swoją pasję do gotowania mogła realizować we włoskiej restauracji.

I naše vino može biti dobro

Rodzina Martinoviciów od paru pokoleń była związana z interesem winnym. Posiadała swoją winnicę, gdzie stawiano na jakość i ekologię, by ostatecznie do ich win sięgano z wyższych półek. Dziadek Luigiego zaczął ten interes z chęci pokazania, że Chorwaci też mogą robić wysokiej klasy trunki tego rodzaju, zostać docenieni na arenie międzynarodowej i by kiepska masówka, która powstawała za jego czasów, poszła w końcu w niepamięć. Gdy ten nie był już w stanie czynnie sprawować pieczy nad swoim interesem, jego rolę przejął ojciec Luigiego, który liczył, że jego przyszłe potomstwo uczyni to samo.

Vjenčanje

Cristina wzięła ślub z Damirem, gdy miała 18 lat. Nie była gotowa na tak znaczący krok w swoim życiu, twierdząc, że po ponad roku związku było jeszcze za wcześnie na takie plany, ale uznała, że była to właściwa decyzja, gdyż wówczas była w trzecim miesiącu ciąży i najważniejsze było dobro dziecka. Zwłaszcza, że wówczas na swojego partnera nie miała większych powodów do narzekań. Związek można było uznać za burzliwy, ale nadal kochający.

Neželjeni brat

Luigi urodził się 6 lat później po swojej siostrze. W przeciwieństwie do Sofiji, był planowanym dzieckiem państwa Martinoviciów, nie tylko dlatego że pragnęli mieć syna, ale też z przekonania, że ich starszej córce będzie raźniej dorastając z kimś niż w pojedynkę. Niestety relacja między rodzeństwem nie należała do najlepszych. Siostra uważała inaczej, że nie potrzebuje żadnego młodszego brata w swoim życiu, na którego to musiała mieć nieraz oko, gdy jej rodzice byli zajęci swoimi sprawami. Nie mówiąc już o wstydzie, jaki odczuwała, gdy przyprowadzała swoich znajomych ze szkoły, a Luigi pragnął uwagi i zainteresowania swoja osobą. Nie potrafiła z nim porozmawiać i wytłumaczyć, że najwyżej później poświęci mu swoją uwagę, gdy jej przyjaciele wrócą do domu i że teraz potrzebuje prywatności. Umiała jedynie wyganiać i krzyczeć by dał jej spokój. Postawa siostry sprawiła, że Luigi nawet nie miał ochoty pytać się, czy mogłaby w czymkolwiek mu pomóc, wiedząc że zignoruje jego prośbę. Czuł się odrzucony przez nią. Rodzice może z początku próbowali coś z tym zrobić, by ostatecznie stwierdzić, że Sofija jest nastolatką, która się buntuje i trzeba to po prostu przeczekać.

Mislim da te volim...

Choć mama Luigiego nie musiała się martwić o swój status materialny, wiążąc się z mężczyzną mającym swój interes, uznała że nie powinna siedzieć z założonymi rękami i postanowiła pójść na studia. Na nich poznała pewną kobietę, z którą to utrzymywała stały kontakt nawet po nich. Zbliżyły się jeszcze bardziej do siebie, gdy obie zaszły w ciąży w tym samym momencie, gdzie Cristina mogła udzielić wsparcia swojej rówieśniczce, gdyż jej ciąża była tą pierwszą. Jej też zwierzyła się z problemów małżeńskich, w których to coraz częściej dochodziło do poważniejszych sprzeczek i wypominania sobie wzajemnie nieradzenia sobie z dziećmi. Matka Luigiego czułą się naprawdę samotnie, mąż pochłonięty pracą mało co udzielał się w życiu rodzinnym i ją to naprawdę bolało. Widząc, że od przyjaciółki dostawała to czego od męża nie mogła, zaczęła zakochiwać się w niej.

Hoćeš li živjeti sa mnom?

Mama Luigiego choć z początku nie była pewna tego kroku, ostatecznie zdecydowała się rozwieść z mężem i spróbować ułożyć życie na nowo - tym razem z kobietą u boku. Rozwód przeszedł gładko, na wieść że małżonka zaczęła darzyć głębszym uczuciem inną kobietę, Damir poczuł obrzydzenie i kazał jej po rozwodzie jak najszybciej się wynieść. Byłe małżeństwo zdecydowało się zatrzymać przy swoim boku po jednym dziecku. W tym przypadku byli zgodni, że dla rodzeństwa będzie to najlepsza opcja. Sofija sama zdecydowana była zostać przy boku ojca w rodzinnym Zadarze. Nawet jeśli dziwnie jej było z faktem, że jej mama zakochała się w innej kobiecie, nie czuła z tego faktu jakiś negatywnych myśli. Nadal kochała swoją matkę, to przy jej boku się głównie wychowywała. Jednak nie chciała zostawiać swoich przyjaciół i chłopaka. Ponadto liczyła, że to ona przejmie interes po ojcu a nie Luigi i miała nadzieję, że u swojego ojca zapunktuje, gdy zostanie z nim i zaangażuje się w biznes. A sam Luigi? Było mu przykro, że kolegów ze szkolnej ławki będzie musiał zostawić, ale zarazem nie byłby w stanie wytrzymać tęsknoty za rodzicielką, więc ostatecznie wyprowadził się razem z nią do Eastbourne, gdzie jego mama podjęła się pracy w biurze podróży, zamieszkując u jej nowej wybranki serca.

Nismo u srodstvu, ali ti si moja sestra

Dziewięcioletni Luigi o chorwacko-włoskich korzeniach choć z początku był zagubionym dzieckiem w obcym kraju, z czasem udało mu się przywyknąć do nowej rzeczywistości. Całkiem dziwnej rzeczywistości, gdyż teraz w jego wychowanie zaangażowane były dwie kobiety. Za to zyskał w swoim życiu Jay - córkę partnerki swojej mamy z poprzedniego związku. Choć nie była z nim w ogóle spokrewniona, traktował ją jak swoją rodzoną siostrę. Lubił z nią spędzać czas, a ona ze wzajemnością. Nie odtrącała go, nawet przedstawiała Luigiego swoim przyjaciołom. Mógł na nią liczyć, a ona na niego. Czuł przy niej swobodę i więź, które nigdy nie przyszło mu poznać w towarzystwie Sofiji.

Želim ići svojim putem

W szkole nie miał lekko z początku, ale lekcje angielskiego w poprzednim miejscu zamieszkania i odwaga w rozmawianiu z innymi jakkolwiek, byleby się jakoś dogadać, z czasem tę trudność językową zniwelowały. Gdyby tylko był naprawdę ambitny, mógłby pójść na studia i dorobić się całkiem niezłej kariery. Tyle że on zdecydował się wyuczyć się zawodu, a konkretnie fryzjerstwa. Jego ojcu się to nie podobało, ale miał to gdzieś. Zainteresował się tym tematem już na początku szkoły średniej, zapał do czasu zakończenia edukacji na tym poziomie nie zanikł i teraz spełnia się w swoim wyborze obcinając, farbując i układając włosy w damskim salonie fryzjerskim. Na Youtubie można też znaleźć jego kanał, w którym wypowiada się na tematy, kręcących się wokół jego zawodu.

Jeździ konno?: nie
Poziom: nie dotyczy

Akceptacja!

Bardzo się cieszymy, że dołączył*ś do naszego grona! Pamiętaj, że na rozpoczęcie pierwszej fabuły masz 7 dni, w czym pomoże Ci temat Kto zagra?. Nie zapomnij również o odebraniu przysługujących Ci na start odznak! W wolnej chwili zalecamy zapoznanie się z Przewodnikiem po Anglii, który ułatwi Ci wczucie się w klimat miasta. Jeśli masz ochotę, możesz rozwinąć informacje dotyczące Twojej postaci w Informatorze, założyć Kalendarz, który pomoże Ci w kontrolowaniu przebytych fabuł lub skorzystać z social media. W razie jakichkolwiek pytań, służymy pomocą. Miłej zabawy!